Hulia Nieidealni

                                    Hulia

                                                             Nieidealni

Anett Lievre

          Jedno spotkanie zmienia życie tytułowej bohaterki i Alexa. Niby niepozorne, niewinne, zmienia się przez jedno niedomówienie i w znaczący sposób zmienia rodzącą się relację. Kłopoty mają to do siebie, że uwielbiają pojawiać się całymi stadami, a jedno niedomówienie pociąga za sobą kolejne. Konsekwencje takich wydarzeń zazwyczaj są bardzo bolesne i trudne do przewidzenia. Julia stara się jak tylko może, aby zapewnić swojej siostrze dobre, dostatnie życie. Nie każdy jest w stanie to zrozumieć i zaakceptować. Pierwsze spotkanie tytułowej bohaterki i Alexa nie jest przyjemne i kończy się w bolesny dla dziewczyny sposób. Mimo iż spotkanie nie należało do udanych, a do kategorii "jak najszybciej zapomnieć" , jest to dopiero początek relacji tych bohaterów. 

           Młoda kobieta bardzo szybko przechodzi ze stanu "skrzywdził mnie" do "kocham go". Jest to dla mnie dość niezrozumiała, ponieważ to nowe uczucie zaliczane jest to tych silnych, z bardzo dużym ładunkiem emocjonalnym, a nie widzę podstawy tego uczucia w relacji bohaterów. Pojawiło się ono trochę znikąd i zdominowało świat Julii, mimo iż adresat tego uczucia jest bardzo daleki od jego odwzajemnienia. Emocje i uczucia odgrywają w tej książce znaczną rolę, co bardzo mi się podoba, brakuje mi w tym jednak tempa. Podoba mi się bardzo pomysł na książkę, jednak nie końcowy kierunek w którym Autorka poprowadziła akcję. Okładka książki sugeruje zupełnie inny przebieg wydarzeń, a opis na tylnej okładce wskazuje na znacznie żywszą i barwniejszą akcję. Nie oznacza to jednak, że książka jest zła. Czyta się ją całkiem dobrze, bohaterowie są ciekawymi, dobrze wykreowanymi bohaterami, którzy wzbudzają w Czytelniku całą paletę emocji. Dość często wzbudzają oni w odbiorcy irytację swoim zachowaniem i brakiem chęci do rozmowy, w celu wyjaśnienia sobie wszystkich niedopowiedzeń. Podtytuł książki "Nieidealni" bardzo dobrze do nich pasuje, ponieważ idąc przez życie i podejmując decyzje, nie boją się podejmowania ryzyka i popełniania błędów. 

          Książkę czyta się całkiem przyjemniej. Jest napisana znacznie dojrzalej, niż poprzednia książka Autorki, choć muszę przyznać, że "Amandine Pragnienie Miłości" podobało mi się znacznie bardziej. 

OCENA 3,5/5

                                                                                                                           Lubię To Czytam